Önce yeşile büründü dallar, sonra meyvasını verdi ve derken sıra geldi hasata “Bağbozumuna”. Uzun yıllar sonra bir bağbozumundayım. Yol boyu sergiler kuruyuncaya kadar kesilen üzümleri ağırlamakta. Sabahın erken saatleri ile bir telaş başladı bağda. İşçiler gelmeden son hazırlıklar yapıldı. Üzümün bandırılacağı ilaçlı su hazırlandı, bağ bıçaklarının kontrolü yapıldı. Sepetler sıra sıra dizildi.
Sepeti ve bağ bıçağını alan gitti asmaların yanına ve başladı hasat. Tüm yılın emeğinin alınacağı son aşama.
Yakından tanık olunca ne kadar zor bir iş olduğunu bir kez daha hatırlıyorum. Bir yandan üzümler kesiliyor, bir yandan ilaçlı suya bandırılıyor ve kuruması için sergiye seriliyor. İki emek yoğun günün ardından bağda hasat bitiyor. Yeşilin altın sarısına sonra da kahverengiye dönüşünü beklemeye başlıyoruz.
Havalar biraz rüzgarlı ve bol güneşli olsa da en kısa zamanda toplanabilse üzümler. Çöpü savrulsa ve çuvallanarak satışa hazır hale gelse. Umutlu bekleyiş başlıyor, yürekler ağızlarda ya yağmur yağarsa diye. Geçen sene olduğu gibi bu senede hava müsaade etmiyor ve yağmurdan nasibini alıyor sergide kurumayı bekleyen üzüm. Doğa karşısındaki çaresizliğimiz birkez daha gösteriyor kendini.
Camboncuk's Blog 